Nawozy NPK, czyli wielkoskładnikowe, to bardzo popularny wybór w rolnictwie. Przemawia za nimi fakt, iż w ramach jednej aplikacji umożliwiają szybkie uzupełnienie nawet znacznych niedoborów kluczowych składników odżywczych roślin: azotu, fosforu i potasu. Warto natomiast wiedzieć, że na rynku dostępne są także nawozy NPK wzbogacone o mikroelementy, najczęściej wapń, magnez oraz siarkę. W naszym artykule skupimy się na tej ostatniej, która pełni kluczową rolę w procesach wegetacyjnych roślin.
Siarka to jeden z najważniejszych, a przy tym najbardziej niedocenianych składników odżywczych roślin. Przez lata nie przykładano większej wagi do jej zawartości w glebie, ponieważ ta zwykle była wystarczająca. Sytuacja zmieniła się wraz z popularyzacją ekologicznych źródeł ogrzewania – likwidacja indywidualnych kotłowni węglowych, modernizacja przemysłu i wygaszanie elektrociepłowni zasilanych węglem, skutkują stopniowym pogłębianiem się niedoborów siarki w glebach uprawnych.
Tymczasem siarka ma bardzo istotny wpływ na przebieg procesów fizjologicznych roślin, takich jak:
Siarka ma również wpływ na odporność roślin na choroby grzybowe i stresy środowiskowe, takie jak susza czy skrajne temperatury.
Objawy niedoboru siarki są zbliżone do tych, jakie można zaobserwować w przypadku niedostatecznego zasilenia roślin w azot:
Są to bardzo poważne problemy, którym można przeciwdziałać m.in. stosując nawozy NPK z dodatkiem siarki.
Siarka może być dostarczana roślinom w różnych formach. Na rynku są oczywiście dostępne typowe nawozy siarkowe, takie jak siarczan amonu, siarczan potasu czy siarczan magnezu. W przypadku umiarkowanych niedoborów tego pierwiastka, wystarczające może być natomiast zaaplikowanie nawozów NPK z dodatkiem siarki.
W sprzedaży dostępne są mieszanki nawozowe zawierające azot, fosfor, potas oraz dodatkowo siarkę w formie siarczanowej (SO₄²⁻), by wymienić tylko nawóz NPK 8-20-30 + S czy NPK 5-15-30 + S. Te nawozy są o tyle dobrym wyborem, że pozwalają zaspokoić zapotrzebowanie roślin na kluczowe składniki odżywcze w ramach jednej aplikacji, co jest ekonomiczne i przyjazne środowisku.
Porada eksperta:
Warto wiedzieć, że najlepiej przyswajalną formą siarki jest ta siarczanowa (SO₄²⁻), która jest jednocześnie podatna na wypłukiwanie – zwłaszcza na glebach lekkich. Z kolei siarka elementarna (S⁰) nie jest bezpośrednio przyswajana przez rośliny i musi ulec utlenieniu przez mikroorganizmy glebowe, co wymaga czasu i odpowiednich warunków wilgotnościowych oraz tlenowych.
Dodajmy, że poza nawozami sztucznymi, w tym NPK, istnieją także naturalne źródła siarki, które znajdują zastosowanie w rolnictwie. Są to gnojowica i obornik, które jednak sprawdzają się wyłącznie w przypadku niewielkich lub umiarkowanych niedoborów S.