Pszenica jara – podstawowe zasady uprawy

Pszenica jara to popularna roślina uprawna, która uchodzi za wyjątkowo cenną pod względem jakości uzyskiwanych plonów. Jednocześnie jej uprawa stanowi duże wyzwanie dla rolnika – odmiany jare są o wiele bardziej wymagające niż ozime, mając przy tym mniejszy potencjał plonowania. Kluczowe znaczenie ma tutaj stosowanie się do podstawowych zasad agrotechniki, w tym nawożenia i nawadniania upraw, a także zachowanie odpowiednich terminów siewu. Po kilka wskazówek z zakresu uprawy pszenicy jarej zapraszamy do naszego poradnika.

Specyfika pszenicy jarej

Typowy dla pszenicy jarej krótki okres wegetacji powoduje, że roślina ta ma słabiej rozwinięty system korzeniowy, a tym samym zgłasza wysokie wymagania glebowe. Największym zagrożeniem dla plonowania jest susza, dlatego rolnik decydujący się na siew tej odmiany powinien mieć pewność, że będzie w stanie zapewnić odpowiednie nawadnianie gleby w razie braku naturalnych opadów.

Tak czy inaczej trzeba mieć świadomość, że uprawiając pszenicę jarą po roślinach zbożowych, plonowanie będzie nawet o 20% niższe. Stąd zaleca się, aby jako przedplon stosować uprawy np. buraka cukrowego, ziemniaka, bobu, rzepaku czy warzyw strączkowych.

Kiedy siać pszenicę jarą?

W przypadku pszenicy jarej bardzo ważne jest wczesne przeprowadzenie siewu, co pozwoli roślinie się ukorzenić i rozkrzewić. Pszenica kiełkuje w temperaturze między 1 a 3 stopnie Celsjusza, charakteryzując się odpornością na minusowe temperatury (do około -6 stopni). Stąd zaleca się, aby siew przeprowadzać od III dekady marca do I dekady kwietnia, zwracając przy tym uwagę na wymagania świetlne konkretnej odmiany.

Jak nawozić pszenicę jarą?

Pszenica jara buduje skromny i stosunkowo słaby system korzeniowy, który ogranicza jej zdolność do pobierania składników odżywczych z gleby. Dlatego bardzo ważne jest stosowanie nawozów o wysokiej zawartości mikro i makro elementów, koniecznie dokładnie zbilansowanych.

To warto wiedzieć

Pszenica jara wykazuje wyjątkową wrażliwość na niedobory Cu i Mn oraz wapnia.

Do nawożenia pszenicy jarej stosuje się przede wszystkim:

• Nawozy fosforowo-potasowe – w przypadku gleb zwięzłych zaleca się nawożenie jesienią pod orkę, a na glebach lekkich nawożenie można przeprowadzić wiosną (przedsiewnie). Dawkę nawozu dobieramy ściśle pod kątem wyników analizy gleby - tutaj warto skorzystać z pomocy doświadczonego sprzedawcy nawozów.
• Nawozy azotowe – przyjmuje się, że pszenicę jarą nawozimy azotem w dawce około 20-30 kilogramów na tonę ziarna. Pamiętajmy, aby podawanie azotu odbywało się w 2-3 terminach (przed siewem, na początku strzelania w źdźbło oraz na początku kłoszenia), bez przekraczania 60 kilogramów nawozu jednorazowo.

Rada

W celach ochronnych i dla zwiększenia plonowania można zastosować dolistne dokarmianie pszenicy jarej mocznikiem dodawanym do dedykowanych nawozów dolistnych (stężenie mocznika nie większe niż 10%).

Prawidłowe nawożenie pszenicy jarej, czyli zapewnienie jej niezbędnych ilości Cu, Mn, Zn i Fe, ma bezpośrednie przełożenie na plonowanie, odporność roślin na choroby i szkodniki oraz niedobory wody, na które pszenica jara jest wyjątkowo wrażliwa. Stosowanie się do omówionych zasad to warunek wydajnej i tym samym opłacalnej produkcji pszenicy jarej.